خطبه بدون نقطه از امام المتقین حضرت علی (ع)
اَلحَــــــمدُ للّه ، المَلِکِ المَحـــــــمودِ ،المالِکِ الوَدُودِ ، مُصَوِّرِکُـــــلِّ مَولوُدٍ و
شکر سپاس خدا را که ، سالطان پسندیده ، مالِک محبوب ، نقش آفرین هر مولود و
مَآلِ کُـــــلٍّ مَطروُدٍ ، ساطِعُ المِهــــادِ وَ مُوَطِّـــــدُ الاَطوادِ وَ مُــــرسِــلُ الاَمطارِ وَ
پناهگاه هر رانده شده ای است ، هموار کننده ی زمین است و استوار کننده ی کوههــــا و فرستنده ی بارانها و
مُسَهِّلُ الاَوطارِ وَ عالِمُ الاَسرارِ وَ مُدرِکُهــــــا وَ مُدَمِّرُ الاَملاکِ وَ مُهلِکُها وَ مُکَوِّرُ
آسان کننده ی نیاز ها و دانای رازها و درک کننده ی آنها ، نابود کننده ی اَملاک و از بین برنده ی آنها ، ودر هم
الدُّهورِ وَ مُکَرِّرُها وَ مَوردُ الاُمُورِ وَ مَصدَرُها ، عَــــــمَّ سَماحُــهُ وَ کَمُلَ رُکامُهُ
پیچنده ی روزگاران و باز آورنده ی آنها و منشأ و سر چشمه ی کارها می باشد ، بخشش او فراگیر و انبوه نعمتش
وهَمَلَ ،وَ طاوَعَ السُّؤالَ وَ الاَمَلَ ، وَ اَوسَعَ الرَّمَلَ وَ اَرمَلَ ، اَحمَدُهُ حَمــــداً مَمدُوداً
کامل و ریزان ساخت ، ودر خواست ها و آرزوها را پاسخ داد ، و شن ها را وسعت بخشیده روان ساخت ، او را به ستایشی
مَداهُ وَ اُوَحِّدُهُ کَــــــما وَحَّـــدَ الاَوّاهُ ، وَ هُــــــوَاللّه لا اِلهَ لِلاُمَـــمِ سِواهُ ، وَ لا
جاودانه می ستایم ، و یگانه می دارم او را همچنانکه بنده ی نالان او را یگانه می دارد ، برای ملّت ها خدائی جز او نیست
صادَعَ لِمـــــا عَدَّلَهُ وَ سَــــوّاهُ ،اَرسَلَ مُحمَّداً عَلَمــًــا لِلاِســــلامِ ، وَ اِماماً
برای بر قراری عدالت و مساوات مانعی او را باز ندارد ، (خداوند ) حضرت محمد (ص) را فرستاد بعنوان شاخص
لِلحُکّـــــامِ ، مُســـــــدِّدًا لِلـــــرَّعاعِ ، وَ مُعَطِّلَ اَحکــــامِ ودّ وََ سُواعٍ ، اَعـــــلَمَ
برای اسلام و پیشوای فرماندهان وداوران و استقامت کننده در برابر جاهلان وازبین برنده ی احکام بت های وَدّ و سُواع
عَـــلَّمَ وَ حَکَّــــمَ وَاَحکَمَ وَ اَصَّــــلَ الاُصُــول وَ مَهَّدَ ، وَ اَکَّـــدَ المَوعوُدَ وَ اَوعَدَ ،
آگاه کرد وآموخت و استوار ساخت ومُحکم نمود و پایه گذاری کرد و آماده نمود اصول را ، و وعده ی او قیامت را
اَوصَلَ اللّهُ لَهُ الاِکرام ، وَ اَودَعَ روُحَـــــهُ السّــــــلامَ وَ رَحِـــــم آلَــهُ وَ آهـــلَهُ
و تأکید نمود ، خداوند او را به بزرگی رسانید ، و در روحش سلامتی را به امانت نهاد ، و خاندان گرامیش را مورد مرحمت
الکِـــرامَ ما لَمَــــعَ دَآلَ وَ مَــــلَعَ دالٌّ وَ طَـــلَعَ هِــــــلالٌ وَ سُمِــــــعَ اِهــلالٌ
قرار داد مادامیکه خورشید بدرخشد و ماه تابش نماید و گرگ جست وخیز نماید و صدای تلبیه ی حجّاج شنیده شود ،
، اِعمَلـــــوا رَعاکُــــمُ اللّهُ ، وَ اَصــــلِحُوا الاَعمالَ وَ اســلُکُـــوا مَسالِکَ الحلالِ وَ
خداوند رعایت حال شما کند ، عمل کنید و کارها را اصلاح نمائید و راههای حلال را بپیمائید و حرام را ترک کرده ،
اطرَحُوا الحرامَ وَ دَعُوهُ وَاسمَعوُا امرَاللّهِ وَعُوهُ وَ صِلوُ الارحامَ وَ راعُوها ،وَ عاصُوا
کنار بگذارید و دستور خداوند را بشنوید و حفظش کنید و صله ی ارحام را بجا آورید و آنرا رعایت نمائید ، واز
الاهواءَ وَاردَ عُوها ، وَ صاهِروُا اَهلَ الصَّلاحِ وَ الوَرَعِ ، وَ صارِموُا رَهطَ الَّهوِ وَالطَّمَعِ وَ
هواهای نفسانی سر پیچی کنید و آنها را دور افکنید ، و با افراد شایسته و پاکدامن وصلت نمائید ، و از گروه عیّاش و
مُصاهِرُکُم اَطهَرُا الاَحرارِ مَولِداً وَ اَسراهُم سُؤدَداً و اَحلاهُم مَورِداً ، وَ ها هُوَ اَمَّکُم وَ
طمع کار ببُرید ، و باید دامادهای شما پاکترین آزادگان از لحاظ ولادت و افتخار انگیزترین از نظر شرافت و شیرین ترین
حَلَّ حَرَمَکُم مُمَلَّکاً عَروُسَکُمُ المُکَــــرَّمَه وَ ماهِرُها ، کَمـــــا مَهَرَ رَسوُلُ اللّهِ اُمَّ
از جهت برخورد باشد ، و اینک او قصد شما کرده و در حریم شما وارد شده و عروس گرامی شما را مالک میباشد و مهر
سَــــلَمَه ، وَ اَکــــرَمُ صِهرٍ ، اَودَعَ الاَولادَ وَ مَلَکَ ما اَرادَ وَ ما سَهـــا ، وَ لا وَهَمَ وَ
دهنده است او را ، همچنانکه مَهر داد رسول اللّه اُم سلمه را و او گرامی ترین داماد است ، فرزندانی را به یادگارگذاشت ،
لا کَسَ مَلاحِمَـــــهُ وَ لا وَصَمَ ، اَسألُ اللّهَ لَکُم اَحمـــــادَ وِصـــالِهِ وَ دَوامَ اَســعادِهِ ،
و آنچه را که خواست مالک شد و با او نرمخوئی نمود و شک ننمود و بر خویشان نقص و عیب نگرفت ، از خُداوند برای
وَ اَلهَمَ کُــــلَّاً اِصلاحَ حالِهِ وَالأعـــدادَ لَمِا لِهِ وَ مَعـــادِهِ وَ لَـــهُ الحَـــــــــمدُ
شما خواستارم که حمد کننده ی نعمت های واصله و مشمول ادامه ی خوشبختی هایش گردید ، و به همگان اصلاح نمودن
السَّرمَدُ وَالمَدحُ لِرَسوُلِــــهِ اَحمَدَ .
حال خویش و آمادگی برای عاقبت و آخرت خود الهام نمود ، و او راست ، ستایش جاودانی و ثنا و سپاس بر فرستاده ی او «احمد » (ص) باد .
