پلی به ثانیه های گذشته

اواخر مرداد 88 بود ، که تصمیم گرفتم دیداری با دوست قدیمی ام « یوسف » داشته باشم .از سال 1369 با ورودم به دانشسرای تربیت معلم ولی عصر ( عج ) شهرستان مرودشت با او آشنا شدم .از دوستانی است که انسان با دیدن روی او و گفته هایش به یاد خداوند می افتد .فعلا" دانشجوی ارشد  رشته ی فلسفه ی دانشگاه اصفهان است .

سه سال در کنار هم و در یک مدرسه تدریس می کردیم .پس از دیدار و بیان خاطرات گذشته ، پیشنهاد دادم که به اتفاق هم به مدرسه ی « پرتو حقیقت » روستای احمد آباد مرودشت برویم .ایشان با روی باز پذیرفتند . مدرسه و روستا  در 19 کیلومتری مرودشت قرار داشت .سوار بر موتوری شدیم و حرکت کردیم .در بین راه با دیدن مناظر و روستاها خاطرات خوش وتلخ گذشته برایمان تداعی می شد .

بالاخره به احمد آباد و مدرسه رسیدیم . درب مدرسه باز بود . مدرسه ای که حدود 40 – 50 دانش آموز داشت . یوسف مدیر و آموزگارش بود و من هم آموزگار سه پایه اش . حالا تبدیل شده بود به گوشه ای دنج و خاموش ! و بدون هیاهوی شیرین بچه ها . مدرسه ...

مدرسه منحل شده بود .دانش آموزان به صورت روستا مرکزی * در روستای مجاور که پر جمعیت تر و وسیع تر بود ادامه تحصیل می دادند .

محوطه ی مدرسه پر بود از خارمغیلان ( به زبان عامه به آن خار شتری می گویند .) بر عکس ،  شیشه ی درب و پنجره ها سالم بود .

خاکی که بر روی میز ونیمکت باقی مانده ی کلاس ها نشسته بود حاکی از آن بود که مدرسه مدت ها سوت و کور است .

 یکی از کلاس ها که از درز موزاییک هایش علف سبز شده بود ؛ توجه ام را جلب کرد . جدول حروف الفبایی که رنگ قلم نوشته اش پریده و کم رنگ شده بود .خطش ، خطی بود آشنا . درست یادم هست که در سال 1378 آن جدول به دست خودم طراحی شده بود و آن را در کلاس نصب نموده بودم و حالا تلنگری شده بود بر گوشم که : این اشارت ز جهان گذران ما را بس .

با یوسف عزیزم که موهایی سپید زینت بخش صورتش شده بودو مرا به یاد این بیت شعر انداخته بود که :

موی سپید را فلکم رایگان نداد                            این را به نقد جوانی خریده ام

 در حیاط مدرسه عکس یادگاری انداختیم .

                                                          

 

*روستا مرکزی طرحی است که بیشتر در روستاها و به وی‍‍ژه در مدارس ابتدایی مصداق پیدا می کند .روستا و مدرسه ای  که آمار دانش اموزانش طبق تعریف سازمان آموزش و پرورش به حد نصاب نرسد ؛ به سبب یک سری معایب و مزیتی که در پی منحل شدنش دارد مدرسه منحل گردیده و در یک روستای دیکر با مرکزیت و امکانات بهتر ادامه تحصیل می دهند .