معلمی شغل مهمی است که ضرورت آن بر کسی پوشیده نمی باشد .این ضرورت از نظر مولفین ،عمدتا شکل دهی تجربیاتی است که منجر به تغییرات مطلوب رفتاری در دانش آموختگان می شود .بخاطر همین ضرورت آشکار است که نقش معلم جنبه نهادی پیدا کرده و بسیاری از گروههای اجتماعی و افراد و دانشجویان و دانش آموختگان مختلف ،انتظارات کلی مشخصی از آنچه که یک معلم هست و باید باشد دارند .اما به نظر می رسد انتظارات کلی مورد نظر در عمل دچار مشکل می گردند . زیرا همه ما در طول حیات تحصیلی یا حرفه ای خود با معلمان و اساتیدی مواجه شده ایم که از آنها با کلمات خوب یا بد یاد کرده ایم !
بنابراین یک سوال اساسی پیش می آید که آیا این دو معلم با یکدیگر اصولا یکسان هستند یا اینکه تفاوتی بین آنها وجود دارد؟
آیا همه معلمان باهوش و کارآمد هستند؟آیا می توان ملاکهایی برای شایستگی یک معلم تصور کرد یا اینکه معلمان همگی یکسانند و ملاک مشخصی برای شایستگی یکی بر دیگری وجود ندارد؟آیا ذاتا برخی از افراد معلم به دنیا می آیند یا معلمی حرفه ای است که بعضی ها آنرا بهتر یاد می گیرند؟ این سوالات ،مطالب مهم و حیاتی می باشند که می بایست به آنها پاسخ خهای دقیق داد. بطور کلی تحقیقات اخیر نشان داده که هوش و شخصیت معلم در مقایسه با توان عملی و کاربردی او در کلاس درس از اهمیت کمتری برخوردار است .به عقیده برونینگ و گلاور(1375)، این تحقیقات ،بسیاری از مهارتهایی را که موجب تفاوت کیفی تدریس می شود مشخص ساخته اند.
به عقیده مک دانلد معلمان خوب قادرند یادگیری دانش آموزان را افزایش داده و از طریق پاداش دادن به دانش آموزان و دادن امکانات بیشتر بریا آموختن ،سطح انگیزه آنها را بالا ببرند. به عقیده برونینگ و گلاور ،در کنار نقش های مورد نظر ، معلمان خوب که از آنها به نام معلمان کارآمد نام می بریم ،قادرند قدرت تفکر دانش آموزان را پرورش داده ،رشد او را تسهیل سازند و به خوبی از عهده اداره کلاس برآیند .به منظور بررسی ویژگیهای مورد نظر شاید صلاح باشد آنها را با تعمق بیشتری بنگریم .زیرا چناچه فونتانا تصریح نموده علیرغم پژوهشهای انجام شده در خصوص ویژگیهای معلمان کارآمد و موفق ،هنوز یافته ها و اطلاعات اندکی موجود است .این مسئله البته تعجب آور نیست زیرا عوامل زیادی در بیرون از معلم وجود دارند که وضعیت را پیچیده می سازند،مانند : سن ،توانایی و زمینه های اجتماعی ،اقتصادی ،دانش آموزان ،موضوع تدریس ،محیط مدرسه و... به عقیده فونتانا آنچه برای یک معلم به صورت مجموعه ای از شرایط عمل می کند می تواند برای معلم دیگر یا همان معلم در شرایط دیگر ،کارایی نداشته باشد .با این حال خصوصیات و کیفیات مهم و مشخصی وجود دارد که می توانیم در مورد آنها بحث نموده و به تعمیم هایی دست بزنیم .این کیفیات عبارتند از :
1- توانایی جذب دانش آموزان و دانشجویان : به عقیده دکتر سیف ،یکی از ویژگیهای معلمان کارآمد جذب شاگردان به جلسات درس و ادامه شرکت آنان در فعالیتهای یادگیری می باشد.به عقیده برونینگ و گلاور ،معلمان کارآمد قادرند آنچه را دانش آموزان ایشان باید فرا گیرند به آنها منتقل سازند .آنها سازمان یافته تر عمل کرده و شاگردان خود را خیلی روشن توجیه نموده به نحوی که شاگردان آنها م ی دانند چه کاری را باید انجام دهند .توانایی انتقال اهداف درس به دانش آموزان ،تاثیرات عمیقی بر آمادگی دانش آموزان برای شرکت در کلاس ، بر کار ایشان در کلاس و نیز مطالعاتی که باید انجام دهند دارد . معلمان با کفایت می دانند که برای هر دانش آموزی درس را باید از کجا شروع کرد و هر جا که لازم آید به آموزش انفرادی رو ی می آورند و سرعت تدریس را متناسب با پیشرفت دانش آموزان تنظیم می کنند،به همین دلیل همه دانش آموزان ، چون مطالب با مهارتهای متفاوت ایشان تناسب دارد،به فعالیت برانگیخته می شوند.
2-پرورش معارتهای فکری : به عقیده برونینگ و گلاور ،شاید بتوان هدف تعلیم و تربیت را پرورش قوه تفکر دانش آموزان دانست و چون یادگیری معنا دار،به ویژه برای رشد قوای فکری دانش آموزان با اهمیت می باشد ،معلمان موفق می توانند فعالیتهای آموزشی را معنا دار سازند.بدین منظور یک معلم کارآمد یادگیری جدید دانش آموزان را طوری هدایت می کند که با دانش قبلی آنها همسانی داشته باشد تا دانش آموزان بتوانند دانش جدید را به نحوی منطقی در حافظه خود سازمان دهند.زیرا یادگیری مداوم محتاج سازماندهی منطقی مطلب با یکدیگر است .
3-یادگیری و ارزیابی آن : یکی دیگر از خصوصیات یک معلم کارآمد توجه به پیشرفت تحصیلی شاگردان و ارزیابی یادگیری آنها می باشد.مطابق با آنچه گفته شد تدریس خوب با دقت و وسواسی در خور توجه ارزیابی می شود ،به شکلی که دایما می توان تغییرات لازم را در آن صورت داد .در این وضعیت دانش آموزان در مورد یادگیری خود فیدبک سریع و مطلوبی دریافت می کنند.به عقیده برونینگ و گلاور ،معلمان کارآمد از مهارتهای لازم برای ارزیابی دانش آموزان برخوردار بوده و قادرند میزان یادگیری ایشان را تعیین کنند . و وسایل اندازه گیری و ارزیابی بطور عمده عبارتند از امتحانات کلاسی ،تکالیف درسی ،پروژه های تحقیقاتی و آزمون های استاندارد شده .اطلاعات بدست آمده از ابزار ها و وسایل بالا معلمان خوب را کمک می کند تا روش تدریس خود را تنظیم کنند. یادگیری دانش لآموزان با دریافت پسخوراند(فیدبک ) ناشی از ارزیابی دقیق ،تسهیل می گردد.
4-یادگیری مداوم : به نظر می رسد می توان بهترین معلمان را کسانی دانست که اوقات خود را صرف یادگیری می کنند.به نظر می رسد متاسفانه برخی از معلمان با شروع تدریس ،یادگیری را متوقف می سازند و به جزوه هایی که روزگاری تهیه کرده اند بسنده می سازند.به همین دلیل جهان در حال تغییر از کنار آنها می گذرد و به سرعت ایشان را در وضعیتی قرار می دهد که دیگر آمادگی تدریس کارآمد را ندارند .یک معلم کارآمد معمولا تحولات مربوط به رشته خود را تعقیب می کند و دائما مهارتهای خویش را بهبود می بخشد .آنها همواره در حال آموختن هستند. به عبارتی دیگر آنها دائما در حال شاگردی کردن هستند.
5-اداره کلاس : معلمان کارآمد معمولا دارای کلاسی مطلوب ،منسجم و پربار هستند.معلمان کارآمد نسبت به آنچه در کلاس ایشان اتفاق می افتد بسیار حساس هستند و قادرند مشکلات را رفع کنند.این معلمان اغلب توجه کافی به شاگردان داشته و حساس اند که به همه افراد فرصتها و کمک مساوی داده شود .از این نظر معلمان خوب ،راحت و قابل اعتماد و اطمینان جلوه می کنند.اینان معلمانی صبور و بردبارند و الگویی عالی از اجرای نقش خود هستند. آنها به موقعیت دانش آموزان توجه کرده و به عقیده گینات نسبت به دانش آموزان توجه و مراقبت نشان داده و به شاگردان کمک می کنند تا فراگیرند که چگونه می توان با دیگران همکاری جمعی داشت و در عین حال خوشحال و مفید بود .آنها محیطی ایجاد می کنند لذت بخش شادی آفرین که در آن شوخی و تفریح مشترک مرزهای میان معلم و کلاس را تقلیل داده و به شرطی که در آن زیاده روی نشود به کلاس کمک می کند که معلم را بیشتر به صورت یک دوست و همراه تصور کنند. همین نحو ،آمادگی همکاری با دوستان در کلاس افزایش یافته و بدین ترتیب تعداد حوادثی که به مشکلات موجود در کنترل کلاس می انجامد ،تقلیل می یابد.
6-آخرین ویژگی معلمان کارآمد که در اینجا مورد بحث قرار می گیرد رفتارهای کلاسی معلمان است . به عقیده بسیاری از پژوهشگران آموزشی ،همبستگی معناداری بین بعضی از رفتارهای معلمان و پیشرفت تحصیلی شاگردان آنها وجود دارد.دکتر سیف به نقل از رونشناین و فرست ( Rasenshine & Furst ) ، هشت متغیر آموزشی یا رفتار کلاسی معلمان را که با یادگیری شاگردان رابطه و همبستگی معنی دار نشان داده اند معرفی کرده اند.این متغیر ها عبارتند از :
الف -روشنی توضیحات معلم در کلاس .
ب-انعطاف پذیری در روش آموزش
ج -اشتیاق در کار ،شامل تحرک در کلاس ،حرکات سرو دست و نوسان صدا .
د-احساس مسوولیت در عمل ،شامل تاکید بر یادگیر ی و فعالیت شاگردان
ه- فرصت یادگیری دادن به شاگردان برای یادگیری مطالب تا سرحد تسلط
و-استفاده از عقاید شاگردان ، شامل تشویق شاگردان به اظهار نظر و تایید نظریات آنها.
ز- استفاده از مطالب سازمان دهنده شامل مرور کردن مطالب و ایجاد ارتباط مطالب درسی با یکدیگر .
ح -طرح سوالهای دارای سطوح مختلف ،از جمله سوالهایی که با چه ،کجا، چرا و چگونه شروع می شود .
مطابق تحقیقات به عمل آمده به نظر می رسد که مهمترین متغیر آموزشی معلم که بیشترین همبستگی را با یادگیری شاگردان دارد روشنی توضیحات و مطالبی است که معلم در آموزش خود در اختیار شاگردان قرار می دهد.
***********************
معلم اثر بخش
معلمان باید استانداردهایی برای موفقیت تعیین کنند و دانش آموزان را آگاه سازند که از همه آنها انتظار می رود به این استانداردها دست یابند. این توصیه ، دو موضوع بسیار با اهمیت را به یکدیگر پیوند می دهد:
یکی تعیین استانداردهای هدفمند ، یعنی استانداردهای مهم، چالش برانگیز و قابل حصول و دیگری انتقال انتظارات معلم به دانش آموز،یعنی انتظار دستیابی آنان به این استانداردها ، این توصیه از این رو اهمیت دارد که علاوه بر پیشنهاد دستیابی به بعضی استانداردها ،پیشنهاداتی نیز برای اجتناب از استانداردهای دلخواه (1) و ناپایدار (هوس برانگیز) (2) دارد. همچنین توصیه می کند، از استانداردهایی که برای دانش آموزان قابل حصول نیستند ، دوری شود و از استانداردهایی که دانش آموزان بدون هیچ تلاشی می توانند به آنها دست یابند نیز پرهیز شود و سرانجام این که نباید انتظارات زیادی از دانش آموزان به خصوص گروه های کوچک تر دانش آموزی داشت .
تشویق
دانش آموزان را باید به خاطر توجه و تلاشی که برای یادگیری می کنند، تشویق کرد.
دانش آموزان ، اغلب نه برای توجه و تلاش بیش تر ترغیب می شوند و نه به خاطر توجه و تلاشی که برای یادگیری می کنند ، تشویق کرد.
دانش آموزان اغلب نه برای توجه و تلاش بیشتر ترغیب می شوند و نه به خاطر توجه و تلاشی که برای یادگیری می کنند، پاداش می گیرند.تحسین ساده رفتارهای مطلوب ، در بسیاری از موقعیت ها و برای بسیاری از دانش آموزان موجب تحیر و شگفتی می شود.
در صورت لزوم می توان از تقویت کننده هایی همچون کربن (3) ( token)که می توانند در ازای کالا یا خدمات معاوضه شوند و یا دادن وقت اضافی به دانش آموزان برای تمام کردن کاری که می خواهند انجام دهند ، استفاده کرد
یادآوری
باید به دانش آموزان کمک کرد تا راهبرد هایی را برای یادگیری اتخاذ کنند.به ویژه برای یادآوری آنچه تدریس شده است و به کارگیری آنچه یادگرفته اند.به دفعات به دانش آموزان گفته می شود که چه چیزهایی را باید یاد بگیرند و برای یاد گرفتن ، لازم است چه چیزهایی را بدانند یا انجام دهند. حتی ممکن است به آنها گفته شود که چرا مجبورند بعضی چیزها را یاد بگیرند.در حالی که اغلب ،چگونه یاد گرفتن به آنها آموخته نمی شود.
راهبردهای زیر از جمله راهبردهایی هستند که می توان آنها را به دانش آموزان آموخت :
1-راهبردهای تمرین ذهنی ( rehearsal ) :یعنی به طور فعال برشمردن یا نام بردن چیزهایی که قرار است یاد گرفته شوند.
2-راهبردهای تشریحی ( elaboration strategies ) : روش های افزودن یا بسط دادن آنچه قرار است آموخته شود.
3-راهبردهای سازمانی ( organizational strategies) : شیوه های قرار دادن آنچه یاد گرفته می شود ، در چارچوبی بزرگ تر.
4-راهبردهای پایشی ( monitoring strategies ) : طریقه های رسیدگی به پیشرفت خود در جهت یادگیری
معلمان کارا باید بتوانند ، زمینه همه یا هریک از راهبردها را برای دانش آموزان فراهم آورند.
نگه داشتن دانش آموز در فضای یادگیری
معلمان باید موقعیت هایی را در کلاس به وجود آورند که باعث حفظ و نگه داری ( holding power ) دانش آموزان در فضای یادگیری شوند.
چنین موقعیت هایی این امکان را فراهم می سازند که دانش آموزان به طور پیوسته در فرآیند یادگیری درگیر شوند و این درگیری تداوم یابد.به عبارت دیگر ، این موقعیت ها ، قدرت نگاه داری و حفظ توجه و درگیری دانش آموزان را از مزاحمت ها و عوامل پرت کننده حواس حفظ می کنند. در این موقعیت ها، دانش آموزان به طور مداوم در یادگیری خویش مشارکت می کنند و نیازی نیست که برای آموزش ، منتظر مساعدت دیگران بمانند. چنین موقعیت هایی متضمن فعالیت هایی هستند که از طریق آنها دانش آموزان می توانند ، چیزهایی بسازند یا انجام دهند. به این طریق است که دانش آموزان به طور فعال درگیر یادگیری می شوند.
جلب توجه
در جریان ارائه مطالب ، معلمان باید از راهکارهایی که توجه دانش آموزان را جلب و آنها را درگیر یادگیری می کنند، بهره بگیرند.
معلمانی که در پی بهبود کارایی خود هستند، می توانند از راهکارهای متعددی استفاده کنند.آنها می توانند سوال هایی بپرسند و تکالیف کوتاهی بدهند برای این که شاگردانشان درباره آنچه ارائه می شود ، فکر کنند. در این مورد می توان به استفاده از تمرین های محاسبات ذهنی ( emental computation exercises ) در کلاس های ریاضی و همچنین طرح سوال هایی که پاسخ آماده ندارند و سوال هایی که ایجاب می کنند دانش آموزان عقیده ای را بیان کنند و از آن دفاع نمایند ،اشاره کرد. پاسخ به این گونه سوال ها معمولا مستلزم آن است که دانش آموزان به جای اتکاء به پاسخ های برنامه ریزی شده و طوطی وار ،درباره آنها فکر کنند .گاهی معلمان می توانند از دانش آموزان درباره پاسخی که دانش آموز دیگری داده است ، سوال کنند.در این صورت ، دانش آموزان باید از آنچه در کلاس مورد بحث قرار گرفته است ،آگاه شوند و هر لحظه ، آماده مشارکت در گفت و شنود کلاس باشند.
حرکت در بین دانش آموزان
در جریان انجام تکلیف های انفرادی ، معلمان باید بین دانش آموزان حرکت کنند و بر کار آنها نظارت داشته باشند. این توصیه به دو منظور صورت می گیرد، اول این که حضور فیزیکی معلم در کنار دانش آموزان ، دقت و توجه آنها را به تکلیفی که در دست دارند ، افزایش می دهد .دوم که مهم تر از اولی است ، این است که معلم با نظارت بر کار دانش آموزان می تواند در صورت نیاز مساعدت های لازم را به آنها بکند.
محبت به دانش آموزان
معلمان باید علاقه و محبت خود را هم به صورت کلامی و هم از طریق ابزارهای غیر کلامی چون : توجه تمام و کمال به دانش آموزان ، حفظ و تداوم ارتباط چشمی با آنان ، لبخند زدن و ایماء و اشاره نشان دهند.
ما اغلب فراموش می کنیم که اکثر دانش آموزان برای معلمانی که برای آنها محبت می کنند و معلمانی که آنها را مورد احترام قرار می دهند ، هر کاری را انجام می دهند. در بیش تر موارد، دانش آموزان حاضرند هر کاری بکنند تا تایید چنین معلمانی را به دست آورند. آشکار است که معلمان باید در ابراز علاقه و محبت خویش نسبت به دانش آموزان صادق باشند و گرنه ، احترام آنان نزد دانش آموزانی که ریاکاری و دورنگی می بییند ، رو به افول می گذارد.
تهیه کننده : دکتر علی رووف
